چه سخت است کودک باشی و تمام غم های عالَم روی شانه های کوچکت…..
چه سخت است کوچک باشی و میان نواهای غم ، یکباره بزرگ شوی و کسی جز خدا نداند بر تو و قلب نازک و مهربانت چه گذشته از شاهد آن همه مصیبتها بودن؟…..
و تو که در چشم همگان کودکی ۵ساله ای، ولی همچون بزرگمردی صبور و استوار ، برای دفاع از حق ، سینه سپرکنی و
آن گونه تاب آوری این همه غم و داغِ پرپرشدنِ عزیزانت را ، که سالها با ثانیه ثانیه خاطراتِ عطش و خون و قتلگاه و علقمه، نَفَس بکشی و از همین نَفس های مبارک و آه و سوزِدلت ، خیمه های روضه برپا شود ، دینِ خدا حیات دوباره گیرد،
و علم و معرفتت همچون دانه از میانِ پوسته اش شکافته و درختِ دینِ الهی را آبیاری نماید.
و آن گاه باقرالعلوم لقب گیری تا پرچم علم و معرفت ، تاابد تحت لوای نامِ مبارکت همواره برافراشته بماند.
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا امام مُحمّدباقر(علیه السلام)
آخرین نظرات